Kanaalfeesten, Curieus dankt. Het was geweldig
De 9de editie van de Kanaalfeesten leken aanvankelijk door het mindere weer te lijden te krijgen.
In de ochtend bij het klaarzetten van het terrein op de Hoeve Clincke keken we meerdere keren twijfelend opwaarts. Het wolkendek opende zich slechts sporadisch. Gelukkig brak de zon dan toch door en we kregen een fantastisch programma.
Mong, Tamara en de Illustratie startten perfect, met Mong nog even strijdbaar en energiek als pakweg 30 jaar jonger. Scherp maatschappijkritisch en nog bijster goed van stem en zang. Met Tamara, zijn dochter, weet Mong zich alvast goed opgevolgd. Ze stond er, weliswaar licht verkouden, en pakte het publiek met haar heldere zachte stem. Hoewel het voor de Peter's en den Patrick (de Illustratie) wel frisjes was, kweten ze zich professioneel van hun taak en boden ze de perfecte ondersteuning aan Mong en Tamara.
Ondertussen was de binnenhof van de hoeve Clincke al flink vol gelopen. Mong bespeelde het publiek met de vraag of Daan al gearriveerd was. Prompt stak Daan Hugaert zijn hoofd met een "koek-koek" voor het podium.
Hij vroeg het talrijke publiek zo dicht mogelijk bij het podium te schuiven, zodat het contact met hen tijdens de vertelling "Gouden tanden" van John Flanders/Jean Ray optimaal zou zijn.
Daan Hugaert, bekend om zijn rollen in de tv-series Witse en Thuis, ontgoochelde niet. De weliswaar bizarre avonturen van de boeiende hoofdfiguur Maurice Talling kregen het publiek stil en de grappige uithalen brachten hen al evenzeer aan het lachen. Iemand kondigde aan dat Daan omwille van zijn beheersing van het sappige Gents en zijn goede dictie de menigte zou meepakken en dat kon je ook zien. Een schitterende vertelling. Uiteindelijk diende de organisatie tot tweemaal toe stoelen te laten aanrukken. De zon was ook steeds prominenter aanwezig. Kortom een schitterende prestatie van deze rasacteur en een welverdiend applaus viel hem dan ook te beurt.
Na de act mengde Daan zich spontaan onder het publiek en hernam Mong, Tamara en de Illustratie voor hun 2de deel. Daarbij was Mong, wellicht geïnspireerd door het voorgaande, zo nodig nog meer kwik en kwam hij nog gevatter uit de hoek.
Dank aan iedereen die meewerkte, de familie Clincke voor het ter beschikking stellen van hun domein, de technische dienst voor de dranghekkens en het podium, de performers en ook het talrijk opgekomen publiek. Want zonder bezoeker geen Kanaalfeesten natuurlijk! Tot volgende jaar voor de 1Ode en dus lustrum-editie.
